Voor t eerst de zon maar nog geen tas

Vandaag nog steeds geen rugzak en dat is knap klote. We kijken elkaar aan en besluiten dat we boffers zijn: wie kan er zeggen dat ze een kapotte bus en een bouwval hebben en in Tanzania zitten en elkaar en top kinderen hebben??? Dus niet zeuren over een verloren rugzak. Bovendien hebben wij Elly, onze gids. Hij checkt continu t vliegveld en hij rijd ons in de namiddag Dior een doolhof waar we belanden bij de verhuur. Voor honderdvijftig dollar mag Johan van de man daar alles huren. Gekke Henkie dat gaan we echt niet betalen. Maar de man weet 2 dingen: wij willen die berg op en wij leggen een claim bij de KLM. Morgen horen we t definitieve bedrag maar dit zal nog te hoog zijn.

Maar voor t huren gaan we 2 t shirts en 3 onderbroeken kopen voor Johan en dat is een onderneming die de hele ochtend in beslag neemt. Vind een winkel die t heeft, onderhandel en loop dan mee van winkel naar winkel voor de "Johan maat". Als t gelukt is, genieten we van een lunch in the coffeeshop dit café is een begrip in moshi.

Zo staat de hele dag in t teken van shoppen en slenteren. Aan t eind van de dag hebben we 2 shirts die passen, 2 onderbroeken, scheerzeep, shampoo en een tandenborstel. Hakuna matata geen haast no worries. Nu nog t probleem van te weinig malariapillen oplossen want die heb je hier echt hard nodig. Nog iets nieuws vandaag: we zien voor t eerst de zon. Mensen vinden t hier koud en lopen met mutsen bij 19 graden

We gaan een biertje doen, inpakken en slapen. Lieve mensen wij gaan een tijdje offline om onze droom te beleven. Hoop dat jullie thuis ook genieten hoor net dat t warm is in Nederland.