Zee-egels, atm en dala dala

Vanochtend waren we vroeg wakker, de zon kwam net op. In bikini hebben ik 3 km hardgelopen op t strand en dat was heerlijk. Na al die weken wel in sukkeldraf maar oke. Douchen en ren lekker ontbijt met vers fruit. Ontbijt is hier overal t zelfde: eerst krijg je vers fruit. Dan vragen ze hoe je je ei wilt en dan krijg je twee stuks toast, je ei en soms een pannenkoek. Beleg is pindakaas, jam of nutella kiest u maar uit. Na het ontbijt gaan we op avontuur op t strand. Het is eb en je kunt wel een kilometer ver de zee in zonder dat t nu diep wordt. Na t eerste stuk is het een weg vinden tussen de zee-egels door. Er liggen er duizenden en je wilt echt niet geraakt worden. Een hele toer maar wel erg leuk. We zien prachtige zee sterren, octopus, sidderaal enz. We avonturen ruim 2 uur lang door t lage water. Daarna terug naar het hotel om gewone kleding want we hebben een missie. We moeten geld pinnen. Er is een atm in kiwenga  en dat is heel ver volgens de barman, zeker wel een kilometer. Nou makkie denken wij en we slenteren die kant op. Het is een leuke wandeling tot we de pin bereiken. Die werkt alleen met Western Union kaarten en misschien over een week of zes wel met meer maar misschien ook niet. Waar dan wel geld halen? Nou de bank meneer weet t wel: misschien in stonetown. We kijken elkaar aan en denken hakuna matata niet in problemen denken. Dit is geen verloren middag we gaan gewoon de daladala in en genieten van t tochtje. Met andere woorden opgepropt tussen ruim 25 man anderhalf uur heen en weer terug hobbelen en schudden alleen om even te pinnen. Zo gezegd zo gedaan en van 13:00 tot 17:20 zitten we in de bus. Natuurlijk worden we weer afgezet met betalen, beide keren en natuurlijk is t geen fijn ritje maar we blijven vrolijk en zin de lol er maar van in. Eenmaal terug snakken we naar een biertje. De barman herkent t probleem: er was nog een stel dat niet kon pinnen hij heeft ze met de auto naar stonetown gereden. Tja brutalen hebben de halve wereld en wij hebben gehobbeld in de daladala. No worries, no stress hakuna matata vertelt de barman nog: het was altijd goed gekomen dan maar later betalen. We relaxen dus verder en gaan dan aan de kreeft! Niet duur en lekker mmm. Nu op de ligbanken met een wijntje de taal van de reiziger leren die hier op een bord staat: if we were supposed to stay in one place, we would have roots instead of feet. En not all wonderers are lost of make strangers into friends of collect memories not things. Genieten dus nog even.