In t stof bijten

Safari tijd en dus maken we kennis met een nieuwe gids en kok: Crispin en Alin zijn onze nieuwe familie de komende 4 dagen. We zijn bij de wasserij geweest zodat Johan iets van kleding heeft en dan gaan we op pad. Eerst naar Tarangire park waar we genieten van giraffes, olifanten enzovoorts. Het is een hele belevenis om de dieren zo in hun eigen omgeving te zien. We kamperen op een camping met zowaar een douche. Tja daar hadden we niet op gerekend na 7 dagen zonder douche kamperen op de Kilimanjaro. Dus geen shampoo mee maar gelukkig wel te leen van anderen. Dan op naar de serengeti wat indrukwekkend is. We leven er twee dagen in t stof, het zit overal in neus, haar, op je waterfles. Maar het is de moeite waard. Ook de campings: je tent wordt opgezet en de kok begeeft zich naar een rond gebouw met tralies. Daar zijn allemaal aanrechten waar alle koks druk koken voor hun gasten. Een ander gebouwtje, ook met tralies wordt volgebouwd met tafeltjes waar wij aan mogen eten. Een heel gezellige sfeer. Er komt een bus met een bar om een biertje te halen en dan op bed. ( deze vakantie is van vroeg op en vroeg plat en vooral doen wat de gids zegt.) s nachts komen de beesten gewoon naar de camping dus je kunt van alles verwachten. Helaas is er een groep Engelsen die heel veel drinkt en zingt de hele nacht dus we waren wel wakker maar niets gehoord. Als je moet plassen moet je de gids wakker maken of driftig met je lampje zwaaien nou dat laatste dus. Tip: neem geen bier (in tanzania halve liters) als je op safari bent. De laatste dag brengen we door in de ngorongoro vallei en dat is een krater die groter is dan Nederland. Weer een indrukwekkende dag. Zal niet in details treden over alle dieren maar t was super. Moeilijker vind ik de masai: ik heb respect voor alle culturen maar dit volk kost me moeite. Ze willen hun tradities behouden en dat is te prijzen maar de kinderen staan te bedelen om water ze hebben echt dorst, volwassenen graaien je lunch weg... Dit hoeft niet want ze hebben veel vee en kunnen best wat verkopen maar dat willen ze niet. Ook heb ik moeite met de vrouwenbesnijdenis die er ruig aan toe gaat en zo is er meer dat me in de war maakt. Maar oke dat is niet leuk voor jullie om te lezen. Na vier dagen stofhappen en vooral hobbelen over slechte wegen moeten we een hele dag in de jeep terugrijden naar moshi. Onderweg krijgen we goed nieuws: de tas van Johan staat in Nairobi, de fout is dat ze labels hebben omgewisseld. De tas komt vandaag nog naar Kilimanjaro AirPort en dan kunnen wij m halen. Fijn maar dan zijn we zeker te laat om kaartjes voor de bus naar dar es salaam te halen. Dit lost Elly (baas van t geheel) op: hij haalt voor ons kaartjes. Wij rijden met onze Crispin naar t vliegveld en na veel machtsvertoon en gedoe hebben we om 20;00 de tas. Het is dan pikkedonker in moshi maar cris brengt ons bij de pinautomaat enzovoorts zodat we alles rond hebben voor ons vertrek naar dar morgen. Bij deze een pluim voor de gidsen want die doen veel meet dan ze hoeven en helpen ons giga. We moeten vroeg bij de bus zijn om 07:00 en Elly komt ons zomaar halen, hij wil niet dat we in t donker over straat sjouwen met onze zware spullen. De bus in is al een belevenis en de rit ook: we rijden van 08:00 tot 20:00 met een paar stops om te plassen en te eten. Dan een taxi naar t hotel dat dicht blijkt. We belanden in de YMCA ( it's no fun to stay at the YMCA) primitief is t zeker. Eten is er niet en je mag de straat niet op maar we doen t toch en vinden een leuk tentje met locals waar we weer kip met friet krijgen. De volgende dag krijgen we na lang wachten ontbijt nou laat dat maar Brrr. We lopen richting de Ferry naar Zanzibar. Dit is een hele belevenis met paspoorten en immigratie formulieren en tassen controles. Maar we belanden in Zanzibar! We blijven nu tot 2 augustus in stone town dus ik schrijf morgen meer over deze bijzondere stad. Dam gaan we nog 3 dagen relaxen aan t strand daar hebben we wel behoefte aan na alle actie en steeds met gidsen op pad. Even relaxen . Later....